Magnolia – i wiosna się zaczyna


Magnolie to drzewa lub krzewy, które można łatwo rozpoznać po stosunkowo dużych kwiatach. Kwiaty mają różne kolory, zależnie od odmiany, od białego do czerwonego. Bardzo częste są liczne odcienie różu. Wspólną cechą większości odmian jest kwiat pojawiający się, nim rozwiną się liście. To czyni z magnolii atrakcyjną roślinę we wszystkich ogrodach i parkach.

Magnolię zalicza się do najstarszych roślin na świecie. Wykopaliska udowodniły jej istnienie już w trzeciorzędzie. W naturze można ją spotkać w Azji Środkowej i Wschodniej oraz w Ameryce Północnej i Południowej.

Rodzaj magnolia to kilkaset różnych gatunków krzewów i drzew, jednak w ogrodach Europy Środkowej może rosnąć tylko niewielka ich część. Najczęściej uprawia się tu rośliny o różowych lub biało-różowych kwiatach, czasem odmiany purpurowe lub białe. Duże różowe kwiaty ma odmiana Magnolia pośrednia (Magnolia x soulangeana). Inne popularne gatunki, które dobrze znoszą tutejsze zimy to: M. denudata, M. x wiesneri, M. acuminata, M. fraseri, M. hypoleuca, M. liliiflora. M. macrophyla, M. x proctoriana, M. stellata, M. x thompsoniana, M. tripetala, M. x veitchii, M. officinalis.

Uprawa

Najpiękniejsze wiosenne drzewa – magnolie zaczynają kwitnąć wczesną wiosną. Niektóre gatunki, zimozielone i lubiące południowe regiony, kwitną dopiero w drugiej połowie lata. Uprawa magnolii nie jest zbyt trudna, trzeba tylko pamiętać o jej wymaganiach i starać się je spełniać. Magnolie najlepiej rosną na słońcu albo w półcieniu, jeśli je wysadzimy do pełnego cienia, rzadko nam będą kwitnąć. Nie lubią chłodnych miejsc. Nie są zbyt narażone na choroby czy szkodniki. Wolą wilgotne powietrze i dobrze przepuszczalną, wilgotną glebę z większą ilością składników odżywczych (idealny jest dodatek torfu i kompostu). Przy zbyt dużej ilości wapnia liście zaczynają żółknąć. Korzenie magnolii są kruche i mięsiste. Nie lubią zbyt mokrej gleby, zaczynają w niej po jakimś czasie gnić. O tym trzeba pamiętać też przy wyborze miejsca sadzenia – brzeg stawu albo potoku się nie nadaje. Magnolii nie trzeba przycinać, niezbyt to lubi. Poza tym przycinając, niszczymy naturalny kształt jej korony. Przeszkadzające, pojedyncze gałęzie można delikatnie przyciąć, a miejsce po przycięciu oczyścić i zabezpieczyć specjalnym środkiem.

Stanowisko

Młode rośliny w pierwszych latach po wysadzeniu chronimy przed mrozem – wystarczy słoma albo liście. Na wiosnę naturalny materiał można zakopać w glebie. Zasilamy organicznymi nawozami, ziemie wokół drzewa przekopujemy niezbyt głęboko, gdyż magnolia ma dość płytkie korzenie.

Stanowisko powinno być chronione przed zimnymi północnymi wiatrami, a także przed silnym, wczesnowiosennym nasłonecznieniem. Ostre wiosenne słońce potrafi spalić liście młodych roślin. Powinniśmy omijać też miejsca w pobliżu większych betonowych płyt, albo przy asfalcie, blisko parkingu, czy murowanych nawierzchni. Żar, wydobywający się z nich latem jest dla magnolii bardzo szkodliwy.

Korony większości gatunków rozrastają się nawet do pięciu metrów. Dlatego należy im zostawić dość miejsca. Jeśli wielkość ogrodu nam to uniemożliwia, można wybrać gatunek Magnolia stellata, który ma bardzo ładne białe, gwiaździste kwiaty, ale jest wyraźnie mniejszy od innych. Dobrze rośnie przed domami i w małych ogrodach. Magnolia w nasadzeniach pojedynczych bardzo ładnie wygląda na trawniku na tle ciemniejszych iglaków.

 Tekst i foto Hobbybezgranic, tłumaczenie Fan

This entry was posted in Ogród. Bookmark the permalink.